-
مقاله روانشناسی ورزشی
-
ورزشكاران در این راستا باید راهبردهایی را بكار گیرند تا رقیبان را روحیه زدایی كنند،باسطح بسیار بالای فشار مقابله و یا آن را كم كنند،از داروهای سو استفاده نكنند,راهبردهای تیمی موفقیت آمیزی را بكار گیرند و مهارتها را آموزش دهند و بیاموزند.
رفتاری را تبیین می‌كنند.
رفتاری را پیش بینی میكند.
( اگر مربی ورزش با اوقات تلخی آموزش دهد،ورزشكار به سبب اضطراب و ناتوانی در تمركز،نخواهد توانست گفتار او را بخاطر بسپارد.
) بسیار مهم است كه یك مربی همانطور كه برای توسعه مهارتهای جسمی یك ورزشكار تلاش میكند,برای توسعه نحوه تفكر و مهارتهای ذهنی نیز به او كمك نماید.
روانشناسی ورزشی ورزشی علمی است که اصول روان شناسی را در حیطهی ورزش به کارمی گیرد.
قدمت آنرا از نظر آلی چند هزار سال( بقراط ؟!) و از نظر علم امروز به کمی بیش از یك قرن نسبت می‌دهند.
روانشناسی ورزشی شاخهای از علم ورزش است که در جستجوی فراهم نمودن پاسخ به سوالات مختلف در زمینههای رفتار انسانی در حیطه ورزش است.
اگرچه اهمیت مسایل روانی در ورزش از چندین سال پیش شناخته شده است با این حال روانشناسی ورزشی هنوز دانشی بسیار جوان میباشد و در خلال دهههای اخیر علاقه و توجه به «روانشناسی ورزشی شناختی» افزایش چشمگیری یافته است.
ابتدا تمام تلاشها در این حیطه معطوف به مردان قهرمان بود اما در سالهای اخیر این روند متحول شده است و روانشناسی ورزشی قهرمانان زن و مرد حرفهای و برجسته افراد شرکت کننده در فعالیتهای غیر حرفهای را نیز مورد توجه قرار میدهد.
به عبارتی هدف روانشناسی ورزشی کمک به ورزشکاران در تمام ردههای سنی از نوجوانان تا بزرگسالان است.
وی عملكرد ورزشی دوچرخه‌سواران را در شرایط مطلوب ازنظر اجتماعی مورد تحلیل قرار داد.
كلمن رابرت گریفیث( Coleman Robert Griffith) اولین‌آزمایشگاه روانشناسی ورزشی را در دانشگاه ایلی نویز در سال۱۹۲۵تاسيس كرد.
انجمن روانشناسی آمریكا دردهه ۵۰، شاخه روانشناسی ورزشی را تشكیل داد و پس از آن انجمن‌های متعدد علمی درمورداصول و كاربرد روانشناسی ورزشی مطالعه می‌كنند.
در حیطه روانشناسی ورزشی در كشور خودمان نیز بخشی از موفقیت خردسالان كاراته كا در بازیهای جهانی را علاوه بر آموزش و تمرینات و تكنیك، مرهون آشنایی و داشتن برخورد اصولی با مسایل روان شناختی این ورزشكاران هستیم.منبع : مقاله روانشناسی ورزشی
نظرات شما عزیزان:
